Niezdrowe nawyki żywieniowe, brak pełnowartościowych posiłków, lekceważenie własnego zdrowia, niejednokrotnie doprowadziło do tragedii i śmierci człowieka. Nie możemy zapominać, że Polska zajmuje czołowe miejsce w Europie pod względem otyłości, co w późniejszym etapie czasu będzie miało bezpośredni wpływ na produktywność zarówno jednostki jak i całego społeczeństwa. Otyłość jest chorobą cywilizacyjną, uważam, że nie jest ona oznaką bogactwa społeczeństwa ale lekkomyślności oraz braku refleksji.

Dietetycy są potrzebni, dzięki ich wiedzy i doświadczeniu, tworzone są zbilansowane diety, posiłki w taki sposób, aby wzmocnić organizm człowieka, często chorego i nieświadomego swoich przypadłości. Dietetyka jest nauką szczególną- wymaga bowiem od specjalisty nie tylko wiedzy ale również odpowiedniego podejścia do Pacjenta. Wysoko rozwiniętych umiejętności interpersonalnych, dietetyk powinien rozmawiać z Pacjentem, motywować go, tłumaczyć i towarzyszyć w etapie zdrowienia. Jednak brak zanik kontaktów międzyludzkich, brak umiejętności rozmowy z drugim człowiekiem nasuwa pewną myśl- czy nie jest tak, że dietetyka stanowi wyzwanie naszych czasów.

Wyzwanie oparte na wzajemnych, ludzkich relacjach, umiejętności rozmowy, towarzyszeniu drugiemu człowiekowi i bezinteresownemu poświęcaniu czasu. Są to wartości, które bardzo szybko zanikają w naszym, choć nie tylko, społeczeństwie, dlatego, wg mnie, stanowią one wyzwanie naszego człowieczeństwa. Tego jakimi jesteśmy ludźmi oraz faktu czy w XXI wieku stać nas jeszcze na odrobinę altruizmu i poświęcenia w imię wyższych wartości.

Dietetyka niejako stawia nas wszystkich pośrodku tych pytań, ponieważ reprezentuje ona spójne, logiczne i szlachetne wartości- pomoc drugiemu, często choremu człowiekowi. Antoni Kępiński, świetny psychiatra, w jednej ze swoich książek, poruszał modus operati współczesnego świata- mieć czy być? Dietetyka nie jakby stawia odpowiedzi na te pytania, przeciwstawiając się hedonistycznemu modelowi świata, w którym to jednostka sama w sobie jest najwyższym prawem i wartością, odrzucając osoby chore i tzw bezproduktywne.

Czy jednak na tym filarze hedonizmu zbudujemy lepszy świat dla przyszłych pokoleń… ?

Niech każdy Czytelnik sam odpowie sobie na to pytanie- ja natomiast stawiam tezę, że dietetyka jest wyzwaniem XXI wieku, bowiem jej ideały uczą nas bycia lepszymi ludźmi.

A jakie jest Wasze zdanie ?