Dezintegracja psychiki jako główna przyczyna lęku

Lęk w schizofrenii wynika przede wszystkim z dezintegracji psychiki, czyli stopniowego rozpadu organizacji umysłu. Pacjenci mają trudności w dostrzeganiu związków przyczynowo-skutkowych i nie potrafią odpowiedzieć na proste pytania, takie jak „dlaczego ktoś się śmieje”.

Granice między światem zewnętrznym a wewnętrznym stają się rozmyte, co sprawia, że otoczenie jawi się jako groźne i tajemnicze. Do tego dochodzą problemy z orientacją w czasie i przestrzeni oraz różnego rodzaju omamy, które mogą być bardzo przerażające.

Urojenia jako sposób radzenia sobie z lękiem

Urojenia, choć są objawem choroby, mogą pełnić funkcję ochronną dla pacjenta. Dzięki nim osoby chore na schizofrenię próbują porządkować swój wewnętrzny świat i uzyskać poczucie kontroli nad sytuacją. Na przykład urojenia wielkościowe („jestem mesjaszem”) mogą wzmacniać poczucie własnej wartości i dawać iluzję panowania nad otoczeniem.

Im bardziej złożone są urojenia, tym lepiej rokuje przebieg choroby, co świadczy o elastyczności poznawczej pacjenta i zdolności do testowania nowych pomysłów. Mimo że urojenia mogą czasem chronić przed lękiem, nie eliminują one konieczności leczenia.

Fizyczne objawy lęku i ich wpływ na codzienne życie

Lęk w schizofrenii przyjmuje formę nieprzyjemnego stanu wewnętrznego napięcia, który wywołuje liczne objawy fizjologiczne. Przyspieszone bicie serca, pocenie, zawroty głowy, napięcie mięśniowe to tylko niektóre z nich. Często w chwilach wzmożonego napięcia pojawiają się także ataki paniki, które dodatkowo pogarszają stan psychiczny pacjenta.

Obsesje, kompulsje, depersonalizacja czy derealizacja są dodatkowymi objawami, które mogą towarzyszyć lękowi. Pacjenci często wycofują się z kontaktów społecznych, co prowadzi do izolacji i pogłębia uczucie lęku.

Znaczenie wsparcia społecznego w leczeniu lęku

Leczenie schizofrenii i towarzyszącego jej lęku jest skomplikowane i wymaga zintegrowanego podejścia, łączącego farmakoterapię ze wsparciem psychospołecznym. Leki przeciwpsychotyczne i przeciwlękowe mogą być skuteczne, ale pacjenci często odmawiają ich zażywania z powodu lęku przed możliwymi podstępami, jak otrucie czy przejęcie kontroli nad ich myślami.

Dlatego kluczową rolę odgrywa sieć wsparcia społecznego – rodzina i bliscy, którzy mogą uspokajać lęki pacjenta i motywować go do kontynuowania leczenia. Zrozumienie i cierpliwość otoczenia są niezbędne, by pacjent czuł się bezpieczniej i miał większą szansę na powrót do normalnego życia.

Lęk w schizofrenii jest złożonym zjawiskiem, które wynika z dezintegracji psychiki i wpływa na codzienne funkcjonowanie pacjentów. Urojenia mogą pełnić funkcję ochronną, ale leczenie lęku wymaga zintegrowanego podejścia, łączącego farmakoterapię ze wsparciem społecznym. Kluczową rolę odgrywa zrozumienie i cierpliwość ze strony bliskich, które pomagają pacjentowi w radzeniu sobie z chorobą i towarzyszącym jej lękiem.

Bibliografia:

https://e-recepta.net/blog/leki-na-schizofrenie-co-warto-wiedziec-o-leczeniu-schizofrenii/

https://e-recepta.net/blog/atak-paniki-zespol-leku-napadowego-jak-rozpoznac-objawy-i-je-zalagodzic/