Już za kilka dni, 8 marca, będzie Pan gościem specjalnym w Galerii Piastów z okazji dnia kobiet. Był już Pan wcześniej w Legnicy?
Legnicę znam niestety tylko z filmów, zarówno dokumentalnych jak i fabularnych - osobiście nigdy jednak tam nie byłem. Tym bardziej cieszę się na to spotkanie, zwłaszcza że okazja jest dla mnie wyjątkowa...

No właśnie - Dzień Kobiet. Lubi Pan to święto?
Uwielbiam! Mimo że Dzień Kobiet wywodzi się z komuny, cieszę się że przetrwał do dziś. Może z tą różnicą, że zamiast jednego goździka, każdej Pani należy się solidny bukiet kwiatów. Jak najwięcej świąt dla matek, kochanek i córek..! Z resztą temat kobiet jest mi bardzo bliski - nie dawno napisałem książkę właściwie specjalnie dla nich: “Mężczyzna i One”

Książka cieszy się popularnością. Proszę opowiedzieć, jaka ona jest
To zbiór listów, w większości wyimaginowanych, jakie dostaję od kobiet. Teksty te wcześniej pojawiały się m.in w Przekroju, Wróżce, Zwierciadle i Gazecie Krakowskiej. Historie czasem zabawne, czasem odrobinę poważniejsze. Muszę dodać, że chyba dwie z opisanych historii są prawdziwym zapytaniem. I niestety nie jest to Pani Pelagia z Głuchołazów, która głuchnie i pyta jak żyć (śmiech)

Skąd pomysł na uporządkowanie tych prac w formie książki?
Uwielbiam kobiety, lubię o nich rozmawiać i pisać. I nie dlatego, że uważam się za jakiegoś wybitnego znawcę kobiet. Bardzo chcę je zrozumieć i cenię je, zawsze one i ich problemy były bliskie memu sercu. No i po to by je docenić! Nie od dziś powtarzam przecież, że brzuch mężczyzny to się do burczenia nadaje, podczas gdy kobiety, matki, rodzą dzieci!
Sama historia dotycząca rozpoczęcia prac nad książką też jest ciekawa. Byłem na spotkaniu literackim, na którym pojawili się ludzie z zarządu wydawnictwa Bellona (wydawcy książki - przypis red.). Zapytali: Panie “Janie, ma Pan coś?” odparłem, że pisze od 10 lat - poczytali i wpadli w dziki zachwyt.

Teraz chyba cieszą się podwójnie?
Ogromny sukces wydawniczy - sam jestem w szoku, mimo że to moja piąta już książka. Jest idealna dla dzisiejszych czytelników - krótkie formy, duże litery (bo żyjemy w epoce małych i drobnych liter) i ładne wydanie. Merytorycznie? Jak ktoś pisze felietony od tylu lat, staje się to jego zawód. Jestem zadowolony z efektu końcowego, do tego stopnia że już pracuję nad kolejną książką...

Znów o kobietach?
Nie. Będzie to swego rodzaju hołd dla Jerzego Szaniawskiego, rodzaj repliki jego rozważań. Oczywiście w tak zwanych “krótkich formach”. Mam nadzieję, że spotka się z równie dobrym przyjęciem co "Mężczyzna i One"

Wiemy już, że wkrótce należy spodziewać się Pana nowej książki. Co jeszcze Jan Nowicki ma zaplanowane na najbliższą przyszłość?
Ja już jestem w takim wieku, że nie mogę niczego zaplanować. Zresztą nigdy tego specjalnie nie robiłem - bo co można u nas zaplanować? Jeszcze jakiś czas temu nie wiedziałem, że napisze tę książkę, czy że będę na planie zdjęciowym z Jankiem Tomaszewskim jako diabeł...

Bramkarzem Tomaszewskim?
Tak, kręcimy coś o euro 2012

Czyli powrót do filmu..?
Absolutnie nie czekam na nowe aktorskie propozycję, bo mam co robić. Los zawsze coś przyniesie...

Wróćmy jeszcze na chwilę do Legnicy. Za kilka dni czeka Pana spotkanie z fanami. Na pewno będzie wiele pytań, zdjęć i autografów. Nie męczą Pana takie imprezy?
Wręcz przeciwnie - dodają mi energii. To przecież oczywiste, że gdy wykonuje się zawód pisarza, aktora, muzyka, kompozytora czy nawet malarza, raz na jakiś czas trzeba stanąć twarzą w twarz ze swoimi fanami. To wpisane w życie artysty. Chociaż może ja po prostu lubię ludzi, rozmowy i te wszystkie uśmiechy... W dodatku będę tam z dobrym kumplami, którzy jednocześnie są świetnymi jazzmanami - Marek Stryszowski, Cezary Chmiel i Tomasz Kudyk - występujemy już 10 lat!

Brzmi zachęcająco - w takim razie do zobaczenia 8 marca w Legnicy?
Tak! Zapraszam wszystkie panie i nie tylko do legnickiej Galerii Piastów. Mam nadzieję, że wszyscy dobrze będziemy wspominać ten dzień kobiet.

Jan Nowicki (ur. 5 listopada 1939 w Kowalu k. Włocławka) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pedagog. W latach 1958–1960 studiował na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W 1964 ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. 7 października 1964 zadebiutował w Zaproszeniu do zamku Jeana Anouilha na deskach Starego Teatru w Krakowie, którego aktorem jest do dziś. Na ekranie debiutował w 1963, wystąpił w kilkudziesięciu filmach. Związany z kręgiem twórców kabaretu Piwnica pod Baranami. W 1998 podczas III Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd.

Autor książki Między niebem a ziemią – zbiór felietonów-listów publikowanych w latach 1998–2000 na łamach "Przekroju". Adresatem listów był nieżyjący już twórca Piwnicy pod Baranami Piotr Skrzynecki.  Od 2006 członek Rady Programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej. 1 czerwca 2007 był narratorem w premierowym wykonaniu kantaty Zakochani w Krakowie. Przedstawienie miało miejsce na Rynku Głównym w Krakowie i skomponowane zostało z okazji obchodów 750-lecia lokacji miasta.

Od 6 czerwca 2011 roku bierze udział w kampanii reklamowej sieci T-Mobile, występując w pierwszych spotach tej sieci tuż po jej wejściu na polski rynek. Jest wykładowcą PWST w Krakowie, gdzie w latach 1973–1974 był prodziekanem wydziału aktorskiego.