Z Grzegorzem Fijałkowskim rozmawia Lilla Sadowska.

* Na swoim koncie masz już spory dorobek artystyczny, jak długo już tworzysz?
- Maluję 35 lat. To obrazy, grafiki wykonane suchą igłą i miedzioryty. W tym czasie powstało kilka tysięcy prac. Kiedyś spróbowałem je wszystkie policzyć ale straciłem rachubę. Część z nich została już skatalogowana, części już nie sposób spisać. Moje prace są dosłownie na całym świecie, dlatego trudno byłoby mi to teraz zrobić.

* Malujesz głównie zabytki, czy to coś na kształt rejestracji na zasadzie ocalić od zapomnienia lub zatrzymać w czasie ?
- Jak najbardziej. To jest tak, że jedni lubią nowe inni stare. Ja kocham stare. Legnica miała bardzo bogate serce, czyli centrum miasta, które zostało rozebrane właściwie całkowicie. Uważam, że warto pokazać jak wyglądała kiedyś.

*To chyba niełatwe, takie pokazywanie czegoś, czego już nie ma. Gdzie znajdujesz informacje o tych miejscach, które kiedyś wyglądały zupełnie inaczej? Szukasz starych fotografii?
- Większości miejsc nie da się już rejestrować z natury, bo po prostu te miejsca wyglądają już zupełnie inaczej. Chcąc je pokazać muszę szukać. Szukam w Internecie, dostaję stare zdjęcia, widokówki od znajomych i wówczas powstaje taka praca.

* Jakie miejsce w Legnicy jest twoim ulubionym, najwdzięczniejszym, najukochańszym, takim, do którego wracasz częściej?
- Nie ma chyba takiego jednego miejsca, jest ich wiele. Całe centrum ze Śledziówkami, Teatr, Stary Ratusz, Akademia Rycerska, Muzeum Miedzi, Zamek Piastowski. One już są nowe, odrestaurowane, wyglądają zupełnie inaczej niż dawniej, ja staram się odtworzyć je tak jak kiedyś wyglądały.

* Szukając takich ciekawych i zapomnianych miejsc zdarzyło ci się znaleźć takie, które jest zapomniane, nieznane legniczanom. Takie, które warto im przypomnieć, pokazać?
- Jest kilka takich miejsc. Na przykład na Zakaczawiu są budynki z niemieckimi napisami. Na ulicy Chrobrego są takie budynki. One już niedługo będą wyglądały zupełnie inaczej, będą odnowione i zmienią swój wizerunek.

* A malowanie historii? Myślę tu o pracy, która powstała całkiem niedawno.
- Tak, powstał miedzioryt „Bitwa pod Legnicą”. Powstał też obraz o takim samym tytule. Płótno ma 10, 5 m długości i 3 m szerokości. Powstało w ciągu 6 dni, poprawki zajęły mi 3 dni. Pracę legniczanie mogą oglądać podczas imprez organizowanych przez OSiR, w którym pracuję. W tej chwili czeka na miejsce, gdzie będzie można ją wystawić.

*Legnica jest główną bohaterką twoich prac, ale nie jedyną.
- Tak, już wychodzę poza Legnicę. Maluję Głogów, Jawor, Złotoryję, Prochowice. Wszędzie tam, gdzie są piękne, godne pokazania zabytki, staram się je odtworzyć w swoich pracach.

*Wśród twoich prac można znaleźć piękne pejzaże, kwiaty…
- To są takie moje „przerywniki”. W wolnych chwilach tworzę w kolorze. Lubię malować zwłaszcza stare drzewa, wschody, zachody słońca, kwiaty.

* Niejeden chciałby mieć w domu pracę Fijałkowskiego. Czy twoje prace wyłącznie zdobią ściany galerii czy można je też nabyć?
- Mam swoją stronę z portfolio i blogiem i tam można się ze mną kontaktować i ewentualnie nabyć moje prace http://grzegorzfijalkowski.wordpress.com/

* Dziękuję za rozmowę.
Prace Grzegorza Fijałkowskiego można obecnie oglądać w SDK „Atrium”. Wystawa czynna jest do 18 listopada br.