Kazimierz Michał Ujazdowski - Foto: WO(lca.pl)

Ale nie zbliżenie Orban - Putin jest najważniejsze. Chodzi o coś bardziej istotnego. Myśl o tym ze można skopiować politykę Orbana w Polsce była od początku niedorzecznością i świadczyła o niesamodzielności intelektualnej. Węgry mają inne problemy i interesy niż Polska, korzystają np. z efektywnej protekcji Niemiec.

Podstawowym problem po 1918 roku jest egzystencja wielu milionów Węgrów poza własnym państwem, głownie w Rumunii i Słowacji, ale także na Ukrainie. To powoduje stałe napięcie w relacjach z tymi krajami. Orban posunął się jednak bardzo daleko domagając się od osłabionej Ukrainy ustanowienia szczególnych praw dla Węgrów mieszkających na Rusi Zakarpackiej.

Polska jest krajem spójnym, bez ostrych konfliktów z sąsiadami. Ze względu na bezpieczeństwo Polski musimy przeciwstawiać się wszelkim formom neo-imperializmu i bronić niezależności narodów Europy wschodniej. Nie możemy tolerować zgniatania słabszych przez silniejszych (aneksja Krymu). Nasze problemy wewnętrzne też nie są tożsame z węgierskimi, nie można ich rozwiązać poprzez skopiowane polityki Orbana.

Np. Polska w przeciwieństwie do Węgier przyjęła prawo chroniące życie w 1993 roku i nie musi doświadczać "rechrystianizacji". W naszym przypadku chodzi raczej o obronę instytucji stworzonych po upadku komunizmu. Szacunek budzą z pewnością reformy ekonomiczne Orbana, ale w tym wypadku też nie może być mowy o prostym naśladownictwie.

Prawica (a właściwie jej część) nieraz ulegała zagranicznym fascynacjom. W latach 30. faszyzmem, w latach 80. neoliberalizmem, zawsze prowadziło to do zaniku samodzielności programowej. I odwrotnie, wtedy osiągała sukcesy, gdy była oryginalna. Pierwszym warunkiem Polityki Polskiej jest samodzielność programowa. Można korzystać z innych wzorców, ale tylko wtedy, gdy zachowuje się wobec nich krytyczna miarę.

Europoseł z okręgu dolnośląsko - opolskiego Kazimierz M. Ujazdowski