Kronika miasta Legnicy - Foto: J (lca.pl)

„W odpowiedzi na Pana zapytanie (radny złożył interpelację, nie zapytanie – przyp. GŻ) z dnia 13 lipca 2015 r. informuję, że w Kronice Miasta za rok 2014 zawarliśmy najważniejszy (tak w oryginale – przyp. @KT) wydarzenia z życia mieszkańców, w których brali oni udział, byli ich świadkami. W sferze kulturalnej umieściliśmy zatem głównie (a zatem nie wyłącznie? – przyp. GŻ) imprezy ogólnodostępne, niebiletowane. Jednocześnie dziękuję za Pana sugestie i propozycje, weźmiemy je pod uwagę” – napisała zastępca prezydenta Dorota Purgal.

Ratuszowa odpowiedź jest klasyką w stylu: „mówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu”. Niczego nie wyjaśnia, ani tym bardziej nie tłumaczy. Nie, bo nie! Co więcej, nie zawracaj pan głowy, bo robimy tylko to, co chcemy, a teatru, a zwłaszcza jego dyrektora, najzwyczajniej serdecznie nie znosimy, a najchętniej utopilibyśmy go w łyżce wody. Traci pan czas, panie radny. A sio! – zdaje się mówić przedstawicielka miejskiej władzy.

Na kuriozalne pominięcie teatru w Kronice zwróciłem już uwagę 30 czerwca, bowiem wśród 305 kronikarskich wpisów za rok 2014, w mieszance wydarzeń ważnych, drugo i szóstorzędnych, a nawet bzdurnych i czysto propagandowych sławiących nawet sukcesy, których nie było, zabrakło TYLKO jednego – najskromniejszej chociażby notki związanej z jedyną profesjonalną instytucją artystyczną miasta.

„Autorzy w syntetycznej, często lapidarnej formie przywołują zdarzenia, ważne fakty z życia samorządu, miasta i jego mieszkańców. Odnotowują sukcesy i problemy” – napisał we wstępie do Kroniki prezydent Legnicy Tadeusz Krzakowski. Prawda jest zgoła odmienna, na co także zwróciliśmy uwagę cytując przykładowo garść wpisów tylko ze stycznia 2014 roku. Były wśród nich i takie: „Hieny cmentarne w areszcie”, „Nasze miasto jest piękne”, „Dobra wiadomość dla legniczan (tańsze śmieci)”, „Przyjechali do nas rosyjscy poeci”, „Po raz pierwszy tej zimy spadł śnieg”, „Dobry początek. Wydział Gospodarki Nieruchomościami UM sprzedał cztery lokale”, „W Legnicy przebywało 146 bezdomnych”, itd., itp.

W takim kontekście ocenę odpowiedzi na interpelację radnego pozostawiam do oceny Czytelnikom @KT-u. Dialog radnego z przedstawicielką władzy przypomina bowiem opisany przez Jana Brzechwę dyskurs gęsi z prosięciem. Cóż bowiem odpowiedziało gąsce prosię: „Miła gąsko, głowę nieco masz za wąską, trochę masz za długą szyję. I zupełnie inny ryjek. Niechaj ciebie to nie rani, lecz jesteśmy niedobrani”.

Nic dziwnego, że finał tej rozmowy był nie mniej oczywisty: „Tutaj gęś już miała dosyć. - Nie zamierzam ciebie prosić…. I dodała z żalem w głosie: -Teraz wiem, że jesteś prosię”.